Pouloeuff Publieks Award februari 2021

In het werk “You are not machine” refereer ik aan onze semi-digitale bestaan, waarin het virtuele leven soms net zo belangrijk is als het echte. Ik vroeg me af wat het nu nog betekent om mens te zijn. Deze vraag stel ik aan het publiek vanuit het perspectief van een virtueel personage: juist iemand die buiten het kader van de digitale wereld niet bestaat. Hij citeert een stuk van Charlie Chaplin’s speech en herinnert aan de vrijheid en kracht waarover mensen beschikken, maar vaak als van zelfsprekend beschouwen en over het hoofd zien.

Bekijk deze video

Mijn broertje zit boven… hij richt, hij schiet en raakt! Lachend geschater is wat er vanuit de geïsoleerde kamer naar de buitenwereld klinkt. Hij schiet mensen dood voor de “fun”. Dit werk is een reactie op de wereld waar alles gezegd mag worden en “Go fun the world” een levensmotto is geworden. “Headshot” is een term die wordt gebruikt in de gaming community wanneer iemand in het hoofd geraakt wordt. Door COVID-19 leven we nu in hetzelfde geïsoleerde kamertje als dat van mijn broertje, alleen is de kamer opgeschaald naar wereldformaat en is onze mentale gezondheid een van onze grootste zorgen.

Hoewel de burgeroorlog tussen de katholieke en protestantse gemeenschappen in Noord-Ierland al ruim 22 jaar voorbij is, is de verdeeldheid in bepaalde delen van Belfast nog goed te voelen. Nog steeds staan er muren, hekken en poorten in de stad die de gemeenschappen van elkaar scheiden. De jongere generatie ziet deze graag verdwijnen zodat zij samen met elkaar kunnen opgroeien, maar toch houdt de oudere generatie de situatie nog steeds in stand. De foto’s in deze serie zijn het resultaat van het gevoel dat ik aan (West) Belfast overhield. De afstandelijkheid, verdeeldheid en het kille straatbeeld van deze stad heb ik vastgelegd in portretten van de jeugd en van de stad zelf.