Andres de Rozario leverde de volgende bijdrage aan bij het werk van Esther Hoogendijk:
“Aging Art. Hier als pasgeborene. Een leven tegemoet. Oud worden is een kunst op zich!”.
Dit kunstwerk heeft elke dag een beetje water nodig… Wat begon als een strakke vlakke roze plaat verandert nu langzaam in een veld met allemaal kleine plantjes en groene sprieten… Hoe zal dit object er over een paar weken uit zien?
De objecten van Esther Hoogendijk veranderen langzaam van vorm, kleur en materie gedurende een periode onder invloed van luchtverplaatsing, verdamping, afbraak of het aanraken van het werk. Het werk toont het voorbijgaan van de tijd en de natuurlijke en menselijke invloeden.
De vervreemde afbeelding te zien op de panelen heeft gek genoeg een foto als beginpunt. Deze bergachtige landschapsfoto heb ik vervolgens met software op de computer vervormd die de werkelijkheid nabootst.
Niet alleen gaat het werk over de samensmelting van natuur en technologie, het refereert ook naar filosoof Baudrillard's 'simulacrum'. Hij beweert dat onze omgeving op een gegeven moment alleen nog maar bestaat uit kopieën, die zo ver gaan dat die kopieën weer hun eigen vorm aannemen. Dit heb ik als uitgangspunt genomen voor het werk 'Crash'. De panelen lijken te bezwijken aan hun gebrek aan authenticiteit.