De dinercheque is gewonnen door Margriet Reus. Zij stemde op het werk van Lars en liet het volgende commentaar achter.
"Als je zit op je billen, zonder echt iets te willen kan dit kunstwerk worden ontboden, om de tijd mee te doden. Superleuk dat de toeschouwer wordt uitgenodigd om d.m.v een handel het kunstwerk in beweging te zetten."
Het zwembad is voor Laura Brouwer haar veilige haven, het kader waarin zij beweegt. Zwemmen is de vlucht uit haar overprikkelende omgeving en geeft een kort moment van rust in het altijd drukke hoofd. Het werk geeft haar als kunstenaar een gevoel van heimwee, een verlangen naar het één zijn met het water. Zij wil de beschouwer onderdompelen, een mogelijkheid geven om dat wat zij ervaart in het zwembad, dat verlangen, ook te ervaren. Als kunstenaar zoekend naar een balans tussen het maken van digitaal werk en de liefde voor het schilderen laat zij deze componenten met elkaar versmelten.
Formaat: 125 x 0.90Monique van de Ven maakt keramieken tafereeltjes van alledaagse objecten. Humor en lichtvoetigheid zijn voor haar werk belangrijk. Binnen galerie Pouloeuff maakt ze gebruik van een grote vitrine. De vitrine wordt toegeeïgend en maakt deel uit van het werk, doordat er een museum van gemaakt is. Het museum heeft een poppenhuiskarakter en bestaat onder andere uit een entree, museumwinkel en een restaurant. Ook is er ruimte voor bijvoorbeeld een miniatuurbananendoos of een levensgrote hamburger. Er wordt dus een spel met schaal gespeeld.
Op de foto glijdt een slijmerig slakje door het nog gesloten museumrestaurant.
Als een gids van een zelfgecreëerde, enigszins krankzinnige gedachtewereld laat Liselot Veenendaal in haar schilderijen zien hoe haar kenmerkende geest werkt. Er ontstaat een razendsnelle impulsieve storm waar ideeën, waargebeurde situaties en gedachten samensmelten met het maken van constante verbindingen tussen beelden, woorden en andere fascinaties. Door dit voortdurend omgooien trekt ze de bestaande wereld uiteen en vult deze op ludieke manier aan met overdenkingen, anekdotes en een korte spanningsboog. In haar titels toont ze een uitgekiend, haast banaal gegeven van het geschilderde waarbij de verschillende facetten van het maakproces worden uitgelicht. En geeft ze op een humorvolle wijze steeds conclusies weer van haar gedachten en manier van werken waarbij ze het onderwerp en bovenal zichzelf niet lijkt te sparen.
Materiaal: acrylverf op canvas