Pouloeuff Publieks Award juni 2017

“Het museum dat ik als kind had gewild” dat is de titel van de serie waar deze foto uitkomt. Als kind wilde Xanne Berg een museum of een rariteitenkabinet waar zij al haar ontdekkingen in tentoon kon stellen. Ondertussen is zo'n beetje alles al ontdekt,  daarom is zij zelf gaan creëren, om toch te kunnen ontdekken, tentoon te stellen en alsnog haar eigen museum te realiseren, ook al is het er dan een op papier.

Met de serie ‘De Vierde Symfonie’ heeft Flávia Versteegh haar conservatoriumverleden als fluitiste en het feit dat ze gestopt is met musiceren, wat voor haar voelde als een enorm gemis, een plek willen geven. De titel van de serie verwijst naar de vierde symfonie van de Russische componist Tsjaikovski, een werk over het lot waar we als mens niets aan kunnen doen.
In het werk Con abbandano zien we een atoombom. Dit is het gevoel wat Versteegh wil oproepen. De heftigheid van het extreme loslaten, alles tegen de vlakte totdat er niets meer is. En dan helemaal opnieuw gaan beginnen met opbouwen. Een geheel nieuwe start.

Voor de serie “Anxious souls” nodigde Sven Scholten mensen in zijn omgeving uit die hem inspireren. Mensen waarin hij dingen van zichzelf herkent. Hij heeft ze in de studio gezet, zijn camera op een statief gezet en is toen heel luchtig begonnen met de vraag ‘waar word je gelukkig van?’ Daarna ging het langzamerhand naar wat zwaardere onderwerpen. Ondertussen drukte Scholten af en toe af.
Als portret fotograaf wil Scholten echte emotie vastleggen. In de tijd van social media delen we alleen maar onze leukste momenten en grootste glimlachen maar zo is het niet altijd. Hij wilt de mindere momenten in het leven ook een plek geven.

Pien Neve heeft onderzocht hoe de aspecten herinnering, interpretatie en associatie zich verhouden tot de werkelijkheid en in hoeverre we kunnen spreken over een werkelijkheid in absolute vorm. 
Fotografie leent zich bij uitstek voor dit onderzoek, omdat een foto slechts een afbeelding is van een gecreëerde werkelijkheid en de betekenis hiervan afhankelijk is van zowel de fotograaf als de waarnemer, waarbij de interpretaties ver uiteen kunnen liggen.
In de serie foto’s hebben etalage poppen de plaats van de mens ingenomen. Dit geeft het werk een aangrijpende en tegelijkertijd benauwende sfeer.