interview met aanstormend talent: GUY VORDING

Aanstormend talent Guy Vording verkocht al op de openingsdag van de nieuwe expositie een van zijn werken

“Het meest prettige vind ik het werken in afzondering. Dat ik me wekenlang mag richten op een tekening, zonder dat dit vreemd gevonden wordt.”
Nieuwsberichten zijn vaak een uitgangspunt voor je tekeningen, hoe ga je te werk? “Wanneer een oud krantenartikel mijn aandacht trekt zoek ik de feiten op, analyseer en ontleed ik het en zoek ik naar meer informatie. Na een paar dagen van onderzoek begin ik te tekenen. Vooral het ontleden van een gebeurtenis is belangrijk want vanuit een paar feitelijke onderdelen uit het bericht probeer ik een eigen verhaal neer te zetten. Dat onderzoek is even belangrijk als het creëren van het werk zelf.”
De serie gaat over eenzame landschappen waarin de mensen misplaatst zijn… “De serie is ontstaan uit een combinatie van collage- en tekentechnieken. Ik heb geprobeerd een verstilt en eenzaam landschap te bouwen waarbij ik geen mensfiguren wilde gebruiken. Puur om die stilte de hoofdrol te laten zijn. Een mensfiguur in een werk geeft het vaak een duidelijk karakter en neemt een dominante rol in, dat wilde ik vermijden. Juist omdat de afbeeldingen uit een oude medische encyclopedie afkomstig zijn en binnen het werk een andere rol krijgen, moest een letterlijk mensfiguur hier ver van wegblijven.”
Hoe reageren mensen op het werk? “Of mensen zijn erg enthousiast of mensen kijken ernaar met een opgetrokken neus. Dat laatste heeft vaak te maken dat mensen het te donkere en te zware onderwerpen vinden. Mensen zijn ook vaak nieuwsgierig naar het letterlijke verhaal of nieuwsbericht achter een werk.”
Is er een thema in je werken te herkennen? “Al mijn werken dragen een zekere eenzaamheid met zich mee. Het is geen bewuste keuze om dit erin te leggen maar ik ga het ook niet uit de weg. Ik vind de eenzaamheid an sich een interessant gegeven, wat misschien ook te maken heeft met ons vak. Wij zijn zo verplicht om ons af te zonderen om werk te creëren. Dit vind ik overigens één van de grootste voordelen van het kunstenaarschap.”
Van wie heb je tot nu toe het meeste geleerd? “Op de academie heb ik les gehad van twee docenten die ik heb ervaren als leermeesters. Rien Derks en Dieuwke Spaans. Het is een cliché om docenten aan te wijzen als degenen van wie je het meest heb geleerd, maar als ik terugkijk hebben zij de meeste indruk op mij gemaakt. Er zat een zekere logica in wat ze vertelden, wat knap is als het om kunst gaat.”
Wie is je favoriete kunstenaar? “Al jarenlang heb ik een zwak voor de installaties en beeldhouwwerken van Louise Bourgeois. Daarnaast Eva Hesse en Bas Jan Ader, bij wie eenzaamheid overigens ook een belangrijke rol speelde.”
Waar komt je inspiratie vandaan? “Ik kan maanden vol zijn van een goed boek dat ik heb gelezen, een serie die ik heb gezien of een interview dat ik heb gehoord. Wanneer ik een interessant interview heb gehoord van een schrijver heb ik de neiging om alle boeken te lezen en mij daar volledig in te verdiepen om het vervolgens toe te passen in mijn werk. In zekere zin dezelfde methode als het onderzoeken van oude nieuwsberichten.”
Hoe vind je het om te exposeren bij Galerie Pouloeuff? “Het is altijd een eer om te exposeren bij een galerie, zo ook bij Galerie Pouloeuff. Vooral omdat er veel initiatief van de kunstenaar gevraagd wordt is het prettig om hier mijn werk te tonen. Ik was vrij om te kiezen welke tekeningen en collages ik wilde laten zien, iets wat ik altijd erg belangrijk vind.”
Wat is er zo leuk aan je vak? “Het meest prettige vind ik het werken in afzondering. Dat ik mij wekenlang mag richten op een tekening en dat ik daarbij niemand hoeft te zien of te spreken zonder dat dat vreemd gevonden wordt. Tevens staat de volledige vrijheid daarvan mij erg aan. De vrijheid van het plannen en dat ik totaal geen verantwoording hoef af te leggen.”
Wat is de lastige kant van het vak? “De twijfel en de onzekerheid. Alle keuzes maak ik zelf en of het de juiste zijn moet ik zelf bepalen.”
Wat hoop je te bereiken? “Ik wil voorkomen dat ik hetzelfde cirkeltje ga bewandelen, dus het blijven ontwikkelen vind ik belangrijk. Zolang ik mijn werk zie groeien ben ik niet ontevreden en hopelijk komt er een tijd dat ik volledig van het kunstenaarschap kan leven. “

Guy won tevens de competitie voor het beste ontwerp van de kerst-/nieuwjaarskaart van Pouloeuf.
Naar de expositie   Interview: Juliette de Swarte