Op een zeer openhartige manier gebruikt ze documentairefotografie om het verhaal van haar eigen gezin vast te leggen en vorm te geven aan haar ervaringen met gemis en familie. In haar nieuwe tentoonstelling Father in het Foam gaat Markosian na twintig jaar op zoek naar haar vader. De expositie laat een innig verhaal zien over vervreemding, maar tegelijkertijd ook over weerzien en verzoening.
In haar eerdere tentoonstelling Santa Barbara probeerde Markosian dichter bij haar moeder te komen door haar keuze om te emigreren uit te leggen. Father is een poging om de verloren relatie met haar vader te onderzoeken, maar tijdens het proces kwamen er steeds meer complexiteiten tevoorschijn. Wanneer ze haar vader terugvindt in zijn ouderlijk huis in Armenië is het alsof de tijd heeft stilgestaan. Alles was precies zoals Markosian zich het kon herinneren, maar tegelijkertijd was het pijnlijk duidelijk dat het huis ook vol zat met herinneringen waar zij geen deel van uitmaakte. De familiariteit die ze voelde leek niet echt te bestaan.
Nadat Markosian haar vader terugvond in Armenië begon ze met het vastleggen van de ontwikkeling van hun relatie. Ze fotografeerde bijvoorbeeld haar vader, de omgeving waarin hij zonder haar had geleefd en oude familiefoto’s die hij al die tijd had bewaard. Gezamenlijk vormen deze beelden een ontroerend beeld van hoe niet alleen de acties en de aanwezigheid van je familie je leven kunnen vormen. Juist de afwezigheid van en familielid heeft haar voor altijd veranderd.
Foam Fotografiemuseum Amsterdam
Keizersgracht 609
Amsterdam
Dit is een uittip van Marlika Valks,
kunsthistoricus en medewerker Galerie Pouloeuff