In 2018 kocht ik het werk 'Disillusion came quickly' van Guy Vording, een werk uit de Black Pages series, gemaakt in 2017. Het maakte onderdeel uit van een duo-expositie van Guy Vording en Natalia Ossef bij Allard Wildenberg Art Projects in Naarden-Vesting, getiteld: 'Every love story is a tragedy if you wait long enough'.
Een paar dagen voor de opening van deze expositie kreeg ik een preview, en kon ik rustig in mijn eentje rondkijken. Ik werd meteen gegrepen door het werk van Guy Vording. Zijn werk kende ik overigens al, daar hij in 2014 bij ons in Galerie Pouloeuff geëxposeerd heeft, en daarna ben ik hem blijven volgen. Maar nog niet eerder had het werk zo’n impact op mij. De 'Black Pages'-serie zijn zeer donker gekleurde werken op A4-formaat met een minimale voorstelling die “zwaar” aanvoelt. Je wordt in de somberte van de afbeelding meegenomen en dit was voor mij het sterkst bij het werk 'Disillusion came quickly', een bijna geheel zwarte, maar fragiele pagina, door het vele zwarte krassen op het papier. Helemaal onderin: een kleine afbeelding van een man, zittend op de grond, met opgetrokken knieën en gebogen hoofd. Je voelt zijn gevoel, de desillusie, de teleurstelling... het is zo raak.
Dit werk hangt bij mij thuis op een plek waar ik het elke dag zie en het sterke gevoel is er nog steeds, net als toen ik het voor de eerste keer zag.
De serie 'Black Pages 'bestaat uit een verzameling nieuwspagina’s van A4-formaat uit Amerikaanse tijdschriften van rond 1950 die Vording bewerkt heeft met zwart potlood.
Vording wordt in een artikel aangetrokken door een titel, een zin, citaat of een foto. De tekstregel in het werk is altijd de titel van zijn werk. In het werk komen veel sociale thema’s voor zoals eenzaamheid, controle verliezen, gezien worden, maar deze onderwerpen zijn niet direct duidelijk. 'Black Pages' vertelt een verhaal, maar vertelt het in fragmenten en vertelt niet alles tegelijk. Bestaande teksten en beelden op de oorspronkelijke tijdschriftpagina zijn weggetekend en gekrast en Vording geeft op deze manier een eigen nieuwe en persoonlijke voorstelling. Het tekenen met aquarelpotlood op het oude krantenpapier is met veel precisie gedaan. Het fragiele papier kan maar een bepaald aantal handelingen aan: er is altijd een risico dat het zal scheuren.
De serie Black Pages voelt “zwaar” door het verhaal dat het laat zien. Wanneer je goed blijft kijken kun je echter ook hier en daar de humor zien die achter duisternis kan liggen.
In dit filmpje van Artforever, gemaakt door PP-producties, verteld Guy Vording zelf over de Black Pages:
Guy Vording (1985) is gefascineerd door beelden waarvan wij zonder moeite aannemen dat ze waar zijn. Hij speelt met feiten en laat deze verliezen door het associatief handelen, hij onderzoekt waar de echtheid ligt en voegt een eigen werkelijkheid toe. Hij wist daarbij de essentie van het onderwerp uit en als toeschouwer blijf je hangen tussen herkenning en vervreemding. In 2013 studeerde Vording af aan de Hoge School voor de Kunsten Utrecht in Fine Art. Zijn werk wordt momenteel vertegenwoordigd door Galerie Dudokdegroot in Amsterdam.
Zie verder: www.guyvording.com
Ik run sinds 2013 Galerie Pouloeuff, ik ben in de galerie de curator en coördinator en verantwoordelijk voor het samenstellen van de exposities met alles wat daarbij komt kijken. De jonge kunstenaars die wij presenteren in de galerie kom ik grotendeels tegen tijdens hun eindexamenpresentaties. Hiervoor reis ik in de examenperiodes heel Nederland af. Wanneer ik niet in de galerie werk, ben ik als beeldend kunstenaar meestal te vinden in mijn atelier in Utrecht.