interview met aanstormend talent: OLIVIER VAN HARTINGSVELDT
“Mijn werk gaat vooral over bepaalde groepen mensen die iets gemeenschappelijks delen. Binnen mijn fotografie ben ik mij steeds meer gaan richten op subculturen, sociale fenomenen waarbij de relatie tussen mens en dier een terugkerend thema is. Ik vind het een fascinerend onderwerp en interessant om het vanuit verschillende invalshoeken te onderzoeken.”
Wat motiveert je?
“Ik vind het fascinerend om het 'wereldje' van mijn onderwerp van binnenuit mee te kunnen maken. Een wereld die voor anderen gesloten blijft. Je doet mooie ervaringen op, ontmoet boeiende mensen en komt op interessante plekken. Daarnaast motiveert het erg als mensen mijn werk waarderen.”
Kan je ons iets vertellen over de fotoserie 'Pronkstukjes'?
“Nog niet eens zo heel lang geleden hadden huisdieren vooral een praktische functie, zoals de hond die het erf bewaakt en de kat die het huis vrij van muizen houdt. Dat is veranderd, mensen houden dieren niet alleen als gezelschapsdier, maar plaatsen ze ook vaak op een voetstuk. Het dier raakt steeds verder verwijderd van de natuurlijke habitat. In plaats daarvan integreert het dier juist steeds meer in de leefomgeving van de mens en wordt bijna een onderdeel van het interieur. Dat is dan ook de focus van mijn project ‘Pronkstukjes’ geworden."
De dieren op jouw foto’s lijken inderdaad op te gaan in het interieur…
“In de meeste huizen waar ik kwam leefden de dieren binnen. Alleen het geitje had ook in de tuin een stalletje, maar meestal lag hij in de woonkamer op zijn eigen matrasje, soms samen met de hond.”
Stichting Doelgroep Groene Leguaan...
Hoe ben je aan de huisdieren gekomen?
“Na het nodige speurwerk kwam ik er achter dat er voor ieder diersoort wel een apart forum bestaat zoals bijvoorbeeld Minivarkens.com of Stichting Doelgroep Groene Leguaan. Ik heb mij bij tientallen fora aangemeld. Daarnaast heb ik veel oproepjes geplaatst waar erg positief op gereageerd werd.”
Jouw foto's lijken surrealistisch. In hoeverre gaat jouw werk de werkelijkheid te boven?
“Ik kan me oprecht verwonderen en laat mij hier ook grotendeels door leiden tijdens het fotograferen. Ik kan de wereld om mij heen als magisch en surrealistisch ervaren. Met mijn werk wil ik mensen meenemen in mijn verwondering. Ik wil ze door mijn ogen laten kijken. Of mijn werk daarmee de werkelijkheid te boven gaat? Ik denk dat de werkelijkheid vele lagen kent en het is juist die gelaagdheid die ik als fotograaf / kunstenaar zo boeiend vind.”
Je bereidt je werk goed voor. Ben je nu nog steeds kijker, of voel je je toch vooral maker?
“Ik doe vaak gedegen onderzoek. Een sterk concept vind ik erg belangrijk. Ik wil een zo goed mogelijke vertaalslag maken van concept naar beeld. Hierdoor weet ik precies wat ik zoek en vind ik het ook veel sneller tijdens het fotograferen. Kijker of maker? Beide denk ik.”
De relatie tussen mens en dier een terugkerend thema
Je hebt ook een fotoserie gemaakt over de jacht(cultuur) in Texas…
“In mijn werk focus ik mij op groepen mensen die iets gemeenschappelijks delen waarbij de relatie tussen mens en dier een terugkerend thema is. Toen ik erachter kwam dat er in Texas op grote ranches op exotische dieren gejaagd wordt werd mijn interesse gewekt. Deze bijzondere ranches ontstonden in de jaren 60 toen een rijke rancher een grote partij exotische en (bedreigde) dieren overnam van een dierentuin die ze anders af zouden moeten laten maken. Deze rancher wilde de dieren redden, onder andere om de soort in stand te kunnen houden. Andere ranchers kwamen op hetzelfde idee. Om in hun levensonderhoud te kunnen voorzien en de dieren te kunnen houden nodigde deze ranchers jagers uit om tegen betaling op een klein percentage van de dieren te jagen. Inmiddels zijn er in Texas een paar duizend van dit soort ranches te vinden en worden er dieren uitgezet in speciale reservaten in bijvoorbeeld Afrika. 'Concervation through commerce' noemt men het in Texas.”
Kun je iets vertellen over je serie A Hunter's Game?
“Met de serie 'A Hunter's Game' geef ik een kijkje in de jachtcultuur in Texas. Ik heb vele verschillende jagers vastgelegd tijdens het beoefenen van hun grote passie. Een passie waarvoor ze vaak tot het uiterste gaan om een ultieme jachtervaring te kunnen beleven. Hierbij wordt gebruik gemaakt van de meest geavanceerde jachtwapens, camouflagekleding, camouflageboxen, lokdieren ed. Het jagen op exoten hoort hier ook bij. Het is een langlopend project waar ik nog wel een tijd aan zal werken.”
Welke relatie zie je tussen de liefde voor dieren bij Pronkstukken versus het respect voor dieren bij de Hunters' Game?
“Beide groepen delen een fascinatie voor zeldzame dieren of dieren met bijzondere uiterlijke kenmerken. Wellicht speelt status hier een rol bij. Beide groepen; de ranchers, jagers en de eigenaren van de pronkstukken hebben over het algemeen veel respect voor de dieren en houden ook oprecht van ze.”
Naar de expositie @ NAAR OVERIGE INTERVIEWS
Interview: Juliëtte de Swarte
