interview met aanstormend talent: DANIËLLE FRENKEN

Je sculpturen zijn bijna altijd dieren…
“Ik ben altijd al gefascineerd geweest door dieren. Als kind maakte ik al veel dierentekeningen. Ik hou van het mystieke van de dierenwereld, omdat het een andere wereld is dan de mensenwereld. Daarbij vind ik de wijze waarop dieren zich bewegen of gebouwd zijn fascinerend. Fascinerender dan de mensenwereld. Dieren bestaan uit zulke mooie vormen, structuren en patronen, die vindt je niet bij mensen.”

Ze hebben iets sprookjesachtig, alsof realiteit en dromen versmelten…
“Ik tracht de kijker even mee te nemen naar mijn wereld. Mijn doel is dan ook om een sprookjesachtige, mystieke, droomachtige sfeer te creëren zodat de kijker daar even in mee kan worden gevoerd."

Hoe begin je?
“Voor mijn sculpturen verzamel ik veel materiaal op rommelmarkten, marktplaats, curiosamarkten en kringlopen. Soms heb ik meteen een idee bij een object wat ik koop, maar soms is het een kwestie van puzzelen. Als ik aan het werk ben trek ik al mijn verzamelde objecten uit de kast en verspreid ze over de vloer en begin ik met passen en meten. Het is vergelijkbaar met het maken van collages.”

Hoe vinden mensen je werk?
“Iedereen vindt er wel iets van. Sommige mensen hebben een associatie met de films van Hitchcock. Bij die associatie kan ik iets voorstellen, want mijn werk heeft iets duisters, het is niet vrolijk of voorzien van veel felle kleuren. Voor mij is het vooral belangrijk dat ik werk maak waar ik achter sta en wat ik zelf mooi vind.”

Is er een lijn te herkennen in de werken die je toe nu toe gemaakt hebt?
 “Ik maak niet alleen sculpturen, ik maak ook tekeningen, schilderijen, foto’s en collages. Dieren en natuur komen altijd terug in combinatie met de mystieke, droomachtige sfeer die ik wil neer zetten.” 

Van wie heb je tot nu toe het meeste geleerd? 
“Er zijn verschillende kunstenaars en docenten die me geïnspireerd hebben en waarvan ik heb geleerd heb. Maar voor mij blijft het vooral zelfontwikkeling..” Een van de kunstenaars die mij heel erg inspireert is Charles Avery, zijn werk is nu te zien in het GEM in Den Haag. Hij creëert een eigen wereld die metaforisch is voor onze wereld." 

Wat is er zo leuk aan je vak? 
“Dat is vooral het maken en het zoekproces. Ik hou van het afstruinen van bijvoorbeeld rommelmarkten om materiaal te verzamelen. Als ik bezig ben met mijn kunst is dat voor mij een manier van ontspannen en om me even in een andere wereld te begeven die niet direct refereert aan de realiteit.” 

Wat zijn lastige kant van het vak? 
“Wat ik lastig vind is dat kunst geen vaste waarde heeft en de kunstmarkt niet heel erg transparant is. De onzekerheid. Mijn doel is om verder te komen met mijn werk en om het aan de wereld te laten zien. Naast het exposeren hoort ook het verkopen van werk. Het opbouwen van een CV en werk verkopen zijn daarom de lastige kant van het vak, je moet er hard voor werken.” 

Wat hoop je te bereiken? 
“Ik hoop dat ik uiteindelijk onder de gevestigde kunstenaars van Nederland mag behoren, en wellicht ook internationaal verder kan komen." 

Al die versmolten dieren, mag je ze wel bij de verwarming of in de zon zetten? 
“De dieren bestaan uit veel verschillende materialen. Plastic dieren, verf, ijzerdraad, hout, porselein. Over het maakproces ga ik niet te veel vertellen, dat is hetzelfde als een goochelaar uitlegt hoe hij zijn trucjes doet!”

Naar de expositie   @ NAAR OVERIGE INTERVIEWS
Interview: Juliëtte de Swarte