Maarten van Soest
Hiermee bedoelt hij dat het proces van het schilderen centraal staat. Verf, vorm en kleur zijn het onderwerp. De manier waarop een schilderij tot stand komt en de arbeid die daarvoor verricht wordt, zijn belangrijk.
In de methode waarin hij werkt, gebruikt hij grote hoeveelheden verf die hij over het paneel trekt, smeert, of gooit. Vaak is de verf verdund, waardoor de verf zelf het werk gaat doen. Dit noemt hij de spontane, ongedwongen vorm. De verf is natuurlijk wel in een bepaalde richting gestuurd, maar heeft alle ruimte om zichzelf te ontwikkelen. Dit verfoppervlak is dan weer de basis waar hij nieuwe vormen uit haalt of op zet.
Dit zijn duidelijke, geconstrueerde vormen zoals rechthoeken en cirkels, of daar weer variaties op. Deze staan in contrast met de ongedwongen verflaag. De frictie en spanning die hierdoor ontstaat, vindt hij erg interessant en hij speelt hiermee. Met stukken tape en papier probeert hij composities uit en zoekt naar de spanning die ontstaat tussen die twee.
Maarten speelt graag met de waarneming en wil mensen laten twijfelen over wat ze nou eigenlijk zien. Hij hoopt mensen te prikkelen om te kijken, nog eens te kijken en er vervolgens niet achter te komen wat het betekent (het betekent namelijk helemaal niets) maar vast te stellen wat ze zien.
Maarten heeft de Kunstacademie Artez in Arnhem en de Hoge school voor de Kunsten in Utrecht gevolgd.
Hij is genomineerd voor de Kees van Dongen prijs 2013.
Zijn werk is gepubliceerd in “ Ernstig Geschikt” Galerie Plaatsmaken, Boek verzameld werk van het HKU en Lost-Painters blog, eindexamen HKU.
Maarten presenteert zijn werk tijdens exposities in galeries en op Artfairs.
