Esmee van Zeeventer
Analoge experimenten
Van Zeeventers fotografie draagt de tijd in zich mee. Ze vangt momenten die een déjà vu, oproepen. Het gevoel dat wat dan ook zou kunnen gebeuren. De gevangen afbeeldingen krijgen lagen van kleur en textuur door haar analoge werkproces. In het donker van haar doka werkt Van Zeeventer uren aan het definitieve plaatje. Daarin bestaat een wereld die niet altijd gedefinieerd kan worden, maar altijd doet verlangen naar het ongrijpbare.
Van Zeeventers inspiratie komt van herinneringen of het tekort daaraan, van dromen en gevoelens, van banaliteit, tijd, films en angst. Ze ontwikkelt haar films in een zelfgebouwde donkere kamer. Daar kan ze volop experimenteren en nieuwe beelden laten ontstaan door toevalligheden. De traagheid van het verwerken geeft haar ruimte om te reflecteren en het materiaal geeft haar de vrijheid om steeds weer nieuwe dingen te proberen.
A House that Shelters Daydreams
In 2024 ontving Esmee van Zeeventer het Galerie Pouloeuff Stipendium die voor haar een residentieperiode van tweeënhalve maand in het Luceberthuis in Bergen mogelijk maakte. In deze periode richtte Van Zeeventer zich op het ontwikkelen van koolstofafdrukken. Ze maakte gebruik van de aanwezige etspers om voor het eerst te werken met Toyobo-etsen. Van Zeeventer liet zich inspireren door haar wandelingen in de omgeving en werkte met nieuw beeldmateriaal en negatieven uit haar archief. De ruimte en mogelijkheden van de residentie stelden haar in staat om intensief te experimenteren. Het was een periode van veelzijdigheid en verdieping, waarin ze haar kunstenaarspraktijk verder heeft ontwikkeld.
In de expositie 'A house that shelters daydreams’ (van 17 januari t/m 9 februari 2025 in Galerie Poupoeuff), die het resultaat is van deze residentieperiode, onderzoekt Esmee de fluïde aard van herinneringen en vormt een zoektocht naar wat ‘thuis’ inhoudt. Sinds haar vierde verhuisde Esmee van Zeeventer regelmatig. Deze fragmentatie van herinneringen leidde tot een groeiend wantrouwen in het geheugen, maar ook tot een fascinatie voor fotografie. Het medium biedt namelijk een belofte: het vereeuwigen van een moment. Toch schuilt er in die belofte ook een tegenstrijdigheid: terwijl fotografie de werkelijkheid documenteert, reconstrueert het deze tegelijkertijd. Met haar arbeidsintensieve, trage en intieme werkwijze onderzoekt Van Zeeventer vervlogen herinneringen, op zoek naar een gevoel van geborgenheid.
Bio
Esmee van Zeeventer (1997) is in 2021 afgestudeerd in Fine Art aan AKI ArtEZ in Enschede. Ze heeft o.a. geëxposeerd bij UNSEEN Amsterdam, het Vincent VanGoghHuis, Culterim Berlin en deelgenomen aan FOTODOK Lighthouse. Haar werk staat gepubliceerd in PRISM magazine, Fotofilmic JRNL 15 en de NRC. In 2024 won ze het Galerie Pouloeuff Stipendium en wordt ze ondersteund door het Mondriaan Fonds Start.
Gallery
