Het werk van Liselot Veenendaal ontstaat vaak uit een razendsnelle impulsieve storm van ideeën, waargebeurde situaties en gedachten die samensmelten met het maken van bijvoorbeeld beelden, woorden en andere fascinaties. Een muur van schilderijen die zij omstoot, deodorantmerk wat axe heet wat dus iets zou kunnen betekenen met bijlen, anekdotes, woordspelingen of gewoon dingen die zij wil schilderen. Door dit voortdurende omgooien, valt de wereld uiteen en vult ze het op een ludieke manier op.
In haar werkproces komt Veenendaal vaak obstakels tegen en tijdens het schilderen verandert haar instelling regelmatig. Als kunstenaar voelt ze de neiging om te onderzoeken en niets voor zoete koek aan te nemen. Ze geeft op een humorvolle wijze de conclusies van haar gedachten weer en laat een manier van werken zien waarbij zowel het onderwerp als zijzelf niet gespaard blijven.
Wanneer je in een snel voorbijgaan kijkt, zal er een groot deel onbeantwoord blijven. Maar als je meer kijkt met je hoofd aan en met een iets onderzoekende houding, er veel valt te ontdekken.
Liselot Veenendaal studeerde in 2016 af aan de HKU in Utrecht. In 2016 won zij het Dooyewaard Stipendium en werd genomineerd voor de Jan Zumbrink prijs en de Buning Brongers prijs.