Mayke Verhoeven laat thema’s als vergankelijkheid en herinneringen terugkomen in haar beelden van kwetsbaar suiker en robuust lood. De beelden en opstellingen van Verhoeven hebben een verstild karakter waarbij haar suikerwerken lijken op gestolde herinneringen uit vervlogen tijden. Het gebruik van suiker als materiaal is niet alleen interessant omdat een alledaags materiaal op esthetische wijze wordt vormgegeven, maar is ook inhoudelijk van belang. Door de fragiliteit van suiker wordt namelijk de tijdelijkheid van onze herinneringen benadrukt. Het vasthouden aan herinneringen door middel van voorwerpen is voor Verhoeven erg interessant. Want hoe eerlijk is deze herinnering nog na een bepaalde tijd? Wat overblijft kan aanleiding geven tot een herinnering of verhaal, maar uiteindelijk zullen ook de voorwerpen vergaan. Een werk hoeft volgens Verhoeven niet de kijker een eenduidig verhaal te vertellen, maar zij ziet het wel als haar taak om vragen te stellen bij onze vergankelijkheid en de manier waarop we daarmee omgaan. In haar werkproces beroept zij zich veel op de (kunst)geschiedenis. Zo raakte zij geïnspireerd door de romantische hang uit de negentiende eeuw naar het verleden en eenzaamheid.
De verstilde en mysterieuze installaties van Mayke Verhoeven herinneren aan levensgeschiedenissen van lang geleden. Je kunt je afvragen wie hier geweest zijn, wanneer je een van haar ensceneringen betreedt. Verhoeven is gefascineerd door hoe wij onze herinneringen koesteren, conserveren. Gipsen beelden combineert ze meestal met gevonden voorwerpen met elk een ander verhaal, die samen weer een nieuw verhaal vormen. Altijd zoekende naar manieren om het persoonlijke universeel te maken.
Mayke Verhoeven heeft haar Bachelor in 2011 behaald aan de HKU in Utrecht. Daarna is haar werk getoond tijdens verschillende exposities in Nederland en buitenland. In 2015 won ze de Pouloeuff Publieks Award December.