Home » Exposities »
Voorbij en gaande
January
28
t/m
2 Apr
Voorbij en gaande
Exponr: 60 - 2023
Het leven bestaat uit vluchtige momenten en vervlogen herinneringen. Het gevoel van een verlaten straat wanneer de zon opkomt en er net een kat voor je voeten wegschiet. Lopend op een trap die je al je hele leven kent, maar waar om de hoek toch een andere wereld te vinden is. Het verkleurde bloemetjesbehang van je nieuwe huis dat de vorige bewoners hebben achtergelaten. Drie jonge kunstenaars vangen de realiteit van hun eigen ongrijpbare werelden.
Inktschilderijen, tekeningen en fotografie
In de expositie ‘Voorbij en gaande’ laten Emma van Amerongen, Sarah Dietz en Esmee van Zeeventer inktschilderijen, tekeningen en fotografie zien. Door hun nadruk op het maakproces, met de toevalligheden van het materiaal en de sporen van urenlang werken, geven ze een extra laag aan de werkelijkheid. In de sferische werken wordt de tijd gevangen. Van realistisch tot abstract, hun werken dragen een verlangen naar een ongrijpbare plek, vol verstilling, melancholie en gevoelens van déjà vu.
Vanaf Zondag 29 januari 2023
Periode en openingstijden.
De expositie is te bekijken van 28 januari tot en met 2 april 2023.
Vr. & za. van 11:00 – 17:00 uur en zo. van 12:00 – 17:00 uur.
Bekijk hieronder een filmpje van de opening:
De exposanten
Emma van Amerongen (1999)
Emma van Amerongen maakt sfeervolle en kleurrijke inktschilderijen. Daarin onderzoekt ze het grijze gebied tussen herinnering, fantasie, gevoelens en het werkelijke beeld. De subtiele kleurlagen dragen een moment van verstilling uit.
Esmee van Zeeventer (1997)
Esmee van Zeeventer verandert met haar analoge fotografie de werkelijkheid in een nieuwe ondefinieerbare plek. Haar interieurs, objecten en straatbeelden vormen een melancholische, atmosferische wereld vol echo’s van het leven. In 2024 ontving Esmee van Zeeventer het Galerie Pouloeuff Stipendium en daarmee een residentieperiode van tweeënhalve maand in het Luceberthuis.
Sarah Dietz (1995)
Sarah Dietz maakt tekeningen en ruimtelijk werk. Met een veelvoud aan potloodlijnen, soms grof en soms verfijnd, toont ze een niet tastbare werkelijkheid waarin haar arbeidsintensieve maakproces zijn sporen heeft achtergelaten.
