Spacemakers #2
Exponr: 44 - 2019
Periode en openingstijden
De expositie is te zien van 27 september t/m 3 november 2019 in Galerie Pouloeuff in Naarden-Vesting.
Openingstijden
Openingstijden: vr & za: 11.00-17.00 uur / zo: 12.00-17.00 uur.
Spacemakers?
De Keep an Eye Spacemakers #2 is een masterclass waarin krachten gebundeld worden, maar ook individueel talent verder ontwikkeld wordt. De grenzen tussen de verschillende artistieke disciplines worden doorbroken. Er is veel ruimte voor onderzoek en nieuwe ontwikkelingen. Het werk dat ontstaat, neemt de ruimte steeds meer over. De jonge kunstenaars zijn de Spacemakers in dit project.
Marjolijn de Wit is beeldend kunstenaar. Haar werk wordt vertegenwoordigd door galeries in New York, Parijs en Milaan. Daarnaast presenteert zij haar werken in musea in binnen- en buitenland. Tijdens het openingswoord op zondag 29 september zal Marjolijn de Wit en de deelnemende kunstenaars meer vertellen over dit unieke kunstproject.
DEELNEMENDE KUNSTENAARS
De schilderijen van Meg Forsyth (1984) dienen als een portaal van de echte wereld naar het rijk van haar verbeelding. Haar kunst bevat hybride wezens, vreemde maar herkenbare lichamen, die samengesmolten zijn uit mens en organismen. Vanuit haar interesse in natuur en biowetenschappen onderzoekt ze hoe technologieën ons helpen te voldoen aan onze verlangens.
Janneke Kornet (1987) maakt plaatsgebonden kunstwerken met diverse media, waarvoor ze eerst onderzoek doet naar de plek waar het kunstwerk komt te staan. De locatie en kunst vertellen samen een verhaal, waarbij Kornet geïnteresseerd is in de historie maar ook in de verbinding met het hedendaagse. Zo laat ze elementen uit de omgeving zien, die niet altijd direct opvallen maar meer aandacht verdienen.
Felipe van Laar (1988) werkt als architect en verbindt zo zijn achtergrond in de bouwkunde met beeldende kunst. Hij laat zich inspireren door architectuur in opbouw, met zichtbare constructies en bouwwerken die zijn omgeven door steigerconstructies. Het werkt lijkt zich te ontwikkelen. Voor hem is dit een vertaling van het zoekende karakter van de mens en diens kwetsbaarheid.
Pris Roos (1984) gaat op bezoek bij de ander voor haar schilderkunst. Geïnspireerd door de toko vanuit haar Indonesische afkomst, een plek waar iedereen samenkomt en een stukje thuis kan voelen, zoekt Roos naar de bewoners en hun verhalen die de stad levend houden. In een zoektocht naar een oprechte weergave van de ander gebruikt Roos verschillende materialen om gelaagdheid toe te voegen aan het portret.
Mayke Verhoeven (1988) laat thema’s als vergankelijkheid en herinneringen terugkomen in haar beelden van kwetsbaar suiker en robuust lood. Haar beelden en opstellingen hebben een verstild karakter waarbij haar suikerwerken lijken op gestolde herinneringen uit vervlogen tijden. Haar werk illustreert de romantische hang uit de negentiende eeuw naar het verleden en eenzaamheid. Door beelden in glashelder suiker te gieten, wil Verhoeven een alledaags materiaal op een esthetische manier vormgeven.
